Sinds september en oktober zijn Mandy Vos-Boerboom en Mark Degenkamp gestart als de nieuwe programmamanagers van Samen Bouwen aan Bereikbaarheid (SBaB). Allebei zijn ze geen onbekenden voor het programma, maar nemen nu vanuit een andere rol het stokje over van oud-programmamanagers Frank Hoekemeijer en Martijn Kas. Tijd voor een kennismaking én een blik vooruit. “We willen voortborduren op wat er al staat binnen SBaB en ook ruimte maken voor aanscherping en vernieuwing”, zeggen Mandy en Mark.
Van biologie tot infrastructuurplanning
Mandy en Mark komen vanuit verschillende achtergronden, maar delen een sterke affiniteit met mobiliteit. Met een studie civiele techniek en een specialisatie in infrastructuurplanning begon Mark daarna bij de gemeente Utrecht. Daarop volgde het werk bij de gemeente Zaanstad en de Vervoerregio. Bij die laatste organisatie hield hij zich vooral bezig met het strategisch beleid over alle modaliteiten heen. “Wat nieuw is voor mij binnen SBaB is de stap richting realisatie: hoe gaan we het beleid daadwerkelijk uitvoeren?” Mandy kwam via een andere route in het vak terecht. Met een achtergrond in biologie en ervaring aan de water- en milieukant bij het ministerie, belandde ze via een projectmanagersrol in de wereld van mobiliteit. “Toen ontdekte ik gebiedsgerichte bereikbaarheidsprogramma’s. Een aanpak die veel raakvlakken heeft met duurzaamheid, leefbaarheid en woningbouw.” Ze werkte al langer binnen het team van SBaB en hield zich toen al bezig met de implementatie van het Multimodaal Toekomstbeeld.
Een onverwachte stap, maar een logische keuze
Voor beiden kwam de stap naar programmamanager bij SBaB niet voort uit een bewuste zoektocht, maar ontstond die op een natuurlijke manier. Mandy vertelt hoe ze na haar zwangerschapsverlof werd gebeld met de boodschap dat er een plek voor haar was in een gebiedsprogramma. “Ik was al blij en toen bleek het zelfs SBaB te zijn. De rol van programmamanager is nieuw voor mij, dus dat wordt even wennen. Maar het was vooral het programma, de inhoud en het team waar ik enthousiast van werd.” Ook voor Mark kwam de rol op zijn pad via een gesprek met oud-programmamanager Martijn in het voorjaar. “Hij zei dat hij mijn naam had genoemd, en dat zette me aan het denken.” Wat hem aanspreekt in SBaB is de samenwerking met mensen uit verschillende organisaties, waarbij iedereen iets meebrengt vanuit zijn eigen achtergrond en samen werkt aan één programma.
Gebiedsgericht werken vraagt om maatwerk, samenwerking en het lef om buiten de gebaande paden te denken.
Een vliegende start op een rijdende trein
De start van Mandy en Mark als programmamanagers bij SBaB was allesbehalve rustig. Ze kwamen direct terecht in een drukke periode vol directeurenoverleggen en bestuurlijke afstemming, mede door de voorbereidingen voor het bestuurlijk overleg MIRT. Mandy omschrijft het als “een rijdende trein waar je meteen op springt”. Intensief, maar ook waardevol omdat je direct kunt bijdragen. Mark herkent dat gevoel: “Je agenda bepaalt nog grotendeels wat je doet, dus de ruimte om zelf keuzes te maken moet nog komen. Maar je zit er wel meteen middenin.” Ondanks de hectiek kijken ze terug op een leerzame en energieke start.
Samenwerken als kracht
“Goede communicatie en elkaar aanvullen, dat vind ik belangrijk,” zegt Mandy. “We werken verschillend, en dat is juist een kracht.” Mark vult aan: “Je moet weten wat je aan elkaar hebt en daarop kunnen vertrouwen. Elkaar versterken komt vanzelf als je elkaar beter leert kennen.” Die samenwerking strekt zich uit tot het hele SBaB-team en de betrokken stakeholders. “Wat ik bijzonder vind aan SBaB is dat je samen onderzoekt wat het beste is voor de mensen in deze regio en hoe het mobiliteitssysteem daarvoor moet worden ingericht, zonder dat organisatiebelangen direct de boventoon voeren”, zegt Mandy. Mark benadrukt het belang van kruisbestuiving: “SBaB moet geen eiland zijn. Door kennis en kunde te delen tussen organisaties en rollen, ontstaat een netwerk dat elkaar versterkt en bijdraagt aan het grotere geheel rondom mobiliteit in de MRA.”
Vasthouden én vernieuwen
Als het gaat om wat ze willen behouden en wat juist anders mag, zijn Mandy en Mark eensgezind: de basis van SBaB staat stevig en verdient het om voortgezet te worden. Mandy noemt SBaB een prachtige organisatie met mooie resultaten. Ze ziet veel waarde in het behouden van die fundamenten. Tegelijkertijd ziet ze ruimte voor verbetering, bijvoorbeeld in de inrichting van de programmalijnen. “Sommige zijn zwaarder ingericht dan andere en dat vraagt veel van de programmalijntrekkers. Dat is iets om samen met de directeuren en het SBaB-team over na te denken.” De timing is daarbij gunstig, want het huidige programmaplan loopt volgend jaar af. Mark sluit zich daarbij aan en benadrukt de kracht van SBaB’s brede benadering: niet alleen infrastructuur, maar ook de mobiliteitskeuzes van mensen en de koppeling met ruimtelijke ontwikkeling.
De uitdaging zit in het bepalen hoe we als regio concrete stappen zetten, wetende dat de mogelijkheden niet onbeperkt zijn.
Vooruitkijken naar 2026
De komende maanden staan voor Mandy en Mark in het teken van verder kennismaken, verdiepen en het maken van keuzes. Met het nieuwe programmaplan van SBaB in aantocht ligt er een mooie kans om samen met het team en de directeuren te kijken: wat willen we behouden en wat kan anders? Volgens Mark is er over de inhoudelijke kern van SBaB veel overeenstemming en de principes van het MTB blijven wat hen betreft dus staan. “De uitdaging zit vooral in het bepalen hoe we als regio concrete stappen in de goede richting kunnen zetten, wetende dat de mogelijkheden niet onbeperkt zijn. Dat is iets wat ze de komende tijd verder willen uitvinden.” Mandy ziet daarbij ook kansen om te leren van andere gebiedsprogramma’s, zoals in Utrecht, Eindhoven en Rotterdam/Den Haag. “Hoe organiseren zij het? Wat werkt goed? Die uitwisseling lijkt mij waardevol.”
SBaB in de toekomst
Mandy en Mark hebben over de verre toekomst ieder hun eigen perspectief, die elkaar mooi aanvullen. Mandy droomt ervan dat SBaB zichzelf op termijn overbodig maakt: “Als we een sterke toekomstvisie neerleggen en alle partijen die succesvol implementeren, dan is SBaB in de huidige vorm op den duur niet meer nodig.” Tegelijkertijd verwacht ze dat er altijd nieuwe uitdagingen zullen ontstaan, waardoor samenwerking tussen partijen essentieel blijft. Mark ziet juist kansen om SBaB verder te ontwikkelen tot een plek waar niet alleen diverse aanpakken zoals de werkgeversaanpak wordt ondergebracht, maar ook andere gedragsgerichte programma’s zoals fietsstimulering. “Dan ontstaat er een uitvoeringscomponent binnen de organisatie, vergelijkbaar met Goedopweg in de regio Utrecht.”
Breder verbinden voor meer impact
Beiden hopen dat SBaB in de toekomst breder gaat samenwerken met andere ministeries en vakgebieden, zoals het ministerie van Economische Zaken (EZK), ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) of ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS).” Er zijn zoveel raakvlakken', zegt Mandy. Mark ziet ook binnen de Metropoolregio Amsterdam kansen, bijvoorbeeld door beter samen te werken met collega’s die zich bezighouden met bedrijventerreinen en economie. “Zij kennen de bedrijven, die wij hard nodig hebben voor een werkgeversaanpak. Als we zulke verbanden beter kunnen leggen, dan kunnen we echt stappen zetten.”